woensdag 2 juni 2010


ZUIDWAARTS

Mijmeren op lange luie hellingen.

Derde etappe: Chateau Fontvieille Vallieres

Hotel Marmotte ruikt. Een verschraalde geur van oud papier en schoonmaakmiddelen. Gisteravond was ik me er vaag van bewust maar nu ik er mee wakker word komt het in volle omvang mijn neus binnen. Wegwezen hier. Ik zet mijn reistas in de auto en vind in het centrum van Chartres een ontbijtterrasje in de zon. Het ziet er naar uit dat het vandaag opnieuw warm gaat worden. Veegwagens schrobben de straten en winkeliers zetten hun spulletjes buiten. De stad ontwaakt. Ik word er vrolijk van en koop een roze zomerhoed.

Het eerste en grootste stuk van de route gaat over de ’route national’. Rustige tweebaanswegen met af en toe een inhaalmogelijkheid. Het landschap is vlak met een open horizon. Behalve hoogspanningsmasten steekt er weinig boven de einder uit. Als ik Orléans nader worden het er steeds meer. Hoog, laag, breed en iel, de diversiteit is groot. Ik probeer de schoteltjes te tellen. Als ik in Vierzon aan de salade zit maak ik schetsjes van wat me is bijgebleven.
Na Vierzon volg ik de grote weg die door een heuvellandschap voert. Het zijn lange luie hellingen die voor de auto zonder extra inspanning te nemen zijn. De cruise control staat op 110 kilometer. Af en toe hang ik een tijdje achter een vrachtauto van Jean Renaud of Norbert Dentressangle. Norbert heeft een uitgebreid wagenpark, ik kom hem regelmatig tegen. Al eerder kruiste een Norbert mijn pad. Ik vraag me af wat er van hem geworden is. Ik mijmer erover en laat mijn fantasie de vrije loop.

Mijn bed staat in de Limousin op een kruising met een karrenspoor. Een vlekje op de kaart. De Fransen noemen zoiets een Lieu-dit. Dat vind ik mooi. Het klinkt een stuk romantischer dan gehucht, wat het overigens wel is. Een groot oud huis met twee torentjes, grijze leien daken en veel zink. De ondernemer beschikte vast over een groot optimisme om op deze onvindbare plek een hotel te beginnen. Aan de buitenkant vraagt het huis om een grote onderhoudsbeurt, maar van binnen is het tip top gerenoveerd. Mijn kamer is groot en heeft een enorm uitzicht naar wazige verten.
De eigenaresse is een Vlaamse madame van weinig woorden en veel gezucht. De communicatie stokt frequent. Ik laat het erbij en vermaak me met lezen. Na het eten loop ik en stukje langs de weg en zie het in de verte onweren. Als het donker is vermengd het geluid van krekels zich met een nachtegalenconcert. Ik slaap als een roos dwars door het noodweer heen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Heerlijk om te lezen Charry, we zien het levendig voor ons!
Geniet lekker!
Het is ook zo`n prachtig land la France!

Voilà!