NOORD tot NOORD OOST (6)

De trein van Krakow naar Warszawa rijdt hard en in één stuk door.
Er komt iemand langs met koffie en er zit een heuse restauratiewagen in. De meest comfortabele trein in Polen tot nu toe.
Halverwege de reis gaan we iets eten. Gisteravond zijn we gezellig uit geweest met Poolse vrienden van M en is het laat geworden. Vanmorgen hebben we weinig ontbeten en om 11.00 uur beginnen onze magen te knorren.
Het is 13.00 uur als we arriveren op het centraal station. M geeft haar koffer in bewaring. We lopen samen naar hotel Metropol waar ik mijn bagage achterlaat. Dan de stad in, op zoek naar lekkere koffie. We stellen ons weinig voor van Warschau, maar dat valt reuze mee. Veel gezellige terrasjes, leuke winkels, prettig druk, mooie herbouwde oude stad en de lekkerste sushi tot nu toe. Ze worden onder onze ogen gemaakt en daarna op kleine houden bootjes gedeponeerd die rondjes varen langs de bar. Vol van en met sushi keren we terug op Warszawa Centralna. M koffer opgehaald, ik geld gewisseld, flesjes water gekocht en dan komt de Jan Kiepur nachtexpres naar Amsterdam binnenrijden. We nemen afscheid en even later hangt M uit het raam. Al zwaaiend verdwijnt ze uit het zicht. Rare gewaarwording. Zo is ze er nog en zo is ze weg.

Buiten loop ik rond het station, op zoek naar een zebrapad. Ik zie er zo gauw geen en begin aan een voorzichtige oversteek. Op het midden van de weg is een stoepje vanwaar ik mijn tweede oversteek zal maken. Ineens staat er een politieauto voor mijn neus. Ik snap meteen dat ik in overtreding ben en besluit de onwetende toerist te spelen. Hij houdt een heel verhaal in het Pools waarop ik in het Engels laat weten er geen letter van te verstaan, dit ondersteunend met handgebaren en optrekkende schouders. Mijn gezicht is vast een groot vraagteken. Dan wijst hij naar iets in de verte. Een zebrapad! Dan komt het commando: paspoort! Ik geef hem mijn rijbewijs en zeg dat mijn paspoort in mijn hotel is. Hij geeft het op. Ik krijg mijn rijbewijs terug en hij vertrekt. Vlak voor hij wegrijdt steken er nog een stuk of vijf mensen de weg over. Hij rijdt door. Er is geen beginnen aan.

In het park is de politie druk doende met groepen daklozen. Even verderop zie ik twee oude mensjes graaien in een grote afvalcontainer. Eentje stopt iets in een plastic tasje. Ik kan niet zien wat het is. Aan de overkant van de weg bevindt zich een stralende winkel van Escada.

Ik sluit de dag af met een ijsje op een terrasje. Morgen is het vroeg dag,